4 idiote tips tegen eetbuien
Hoewel eetbuien meestal een geheim zijn, is er altijd wel iemand die het probleem op de een of andere manier ziet, of misschien zijn wij wel degenen die het hebben geïntroduceerd. De titel is een beetje sterk, maar ik neem aan dat niemand hem ter harte moet nemen. In dit artikel heb ik een verzameling suggesties verzameld waarmee we worden overspoeld door mensen om ons heen die willen helpen. Als je deze suggesties van iemand hoort, beschouw het dan als een teken: die persoon heeft hier niets mee te maken. Laten we, voordat we beginnen, eerst bespreken wat ik bedoel met eetbuien.
Eetbuien, geen eetbuistoornis
Ik heb het niet over eetbuien, ik heb het over eetbuien. De kenmerken van een eetbui zijn uiteenlopend, maar de symptomen zijn niet klinisch ernstig. Tijdens een eetbui kun je de volgende kenmerken ervaren:
- Je eet sneller dan normaal
- Je ervaart een subjectief verlies van controle over de kwaliteit of kwantiteit van voedsel
- Je ervaart schuldgevoelens en/of schaamte na het eten
- Je eet grote hoeveelheden voedsel, die objectief of subjectief beoordeeld kunnen worden
- Je eet ongeacht de hongersignalen van je lichaam
- Je eet tot een ongemakkelijke volheid
- Je "wist" de aflevering van de eetbui uit je geheugen.
Als de bovenstaande symptomen minstens 3 maanden lang wekelijks voorkomen, raad ik je ten zeerste aan om naar een psychiater te gaan, omdat dit kan wijzen op een eetstoornis.
Het is belangrijk om op te merken dat de bovenstaande symptomen kunnen worden overleefd met een reep chocolade, en natuurlijk met 2 repen. Nu de subklinische gevallen, zoals altijd. Laten we eens kijken naar het "geniale" advies dat je maar beter snel kunt opvolgen.
Gewoon een kwestie van wilskracht
Dit is de zin waar mijn haren van overeind gaan staan. Iedereen die je vertelt dat je aan je wilskracht moet werken, heeft waarschijnlijk nog nooit een eetbui gehad. In de meeste gevallen word je namelijk gestuurd door je onbewuste of je levensinstinct. In zulke gevallen is wilskracht GEEN optie. Het kan natuurlijk later ter sprake komen, als de dingen uitgezocht en naar boven gebracht zijn, maar in 99,9% van de gevallen ligt het niet aan het gebrek aan wilskracht. Iedereen die met zoiets komt, kun je maar beter meteen als lichtzinnig bestempelen, want ze weten niets over het onderwerp en hoogstwaarschijnlijk ook niets over jou.
Er kan een probleem zijn als je zelf denkt dat het aan je wilskracht ligt. 99% van mijn cliënten geeft een gebrek aan wilskracht de schuld van hun eetbuien. Ik bedoel, dat is precies wat ik deed, ik begrijp het volkomen. Maar nu ben ik in de gelukkige omstandigheid dat ik met een gerust hart kan zeggen dat het heel onwaarschijnlijk is dat het aan je wilskracht ligt.
Hier is een levend voorbeeld
Om je een voorbeeld te geven: mijn cliënt heeft het in zijn hoofd gehaald dat hij zijn wilskracht moet versterken en dan kan hij eetbuien weerstaan. Ze heeft hier veel energie in gestoken om wilskracht op te bouwen. Maar omdat dit (uiteraard) niet de oorzaak was van de eetbuien, bleef het mislukken. Hij was regelmatig gefrustreerd omdat hij energie stak in het ontwikkelen van wilskracht, maar hij het probleem nog steeds niet kon overwinnen.
Dus deed hij nog meer zijn best om zijn wilskracht te versterken, maar natuurlijk was hij nog meer teleurgesteld toen zijn wilskracht hem niet van eetbuien kon redden. Uiteindelijk ontdekten we dat achter de eetbuien EEN faalangst schuilging. Dus uiteindelijk, door wilskracht op te bouwen, triggerde hij de aanvallen nog meer. Nou ja, het kan heel fout gaan. Het punt is dat je niet altijd je wilskracht de schuld moet geven.
Leid jezelf af
Mijn eerste coach, naar wie ik ging voor eetbuien, stelde voor dat als ik de drang voel om te eten, ik moet gaan hardlopen, mediteren, mezelf afleiden. Khm... sorry maar ik moest gewoon lachen. Het is zo voelbaar dat je nog nooit in je leven een soortgelijk probleem hebt gehad. Het ding over een eetbui is. JE de controle hebt en jij niet. Wie kan er in godsnaam mediteren op zo'n moment? Het is echt een grap. Ik zou dat in geen miljoen jaar aanraden aan iemand onder een bepaald niveau.
Een klote briefje op de koelkast kan je niet tegenhouden
Hij stelde ook voor dat ik kleine stukjes papier op de koelkast en kast zou plakken en zou schrijven: "Weet je zeker dat je je beter zult voelen?" "Je bent sterk!" en mijn favoriet "Eten is niet het antwoord" - domme ik, ik stond te popelen om de briefjes te schrijven en erop te vertrouwen dat dit de juiste richting was...
Iedereen die je zo'n advies geeft, kun je beter vermijden. Feit is dat het bovenstaande advies wel enige waarde heeft, maar alleen als de wortel van het probleem aan de oppervlakte ligt, als de biologische factoren en het psychologische aspect worden aangepakt. Deze adviezen komen in een veel later hoofdstuk, niet wanneer je specifiek last hebt van aanvallen. En dan nog, het zal wel zo zijn dat een lullig briefje op de koelkast je niet kan weerhouden van een eetbui en dan ben jij de zwakzinnige... kom op!
Vervangen door gezond voedsel
Als je op het punt staat een eetbui te krijgen, vervang junkfood dan door gezonde varianten. Haha, ik weet zeker dat ik de tegenwoordigheid van geest heb om mezelf om 11 uur 's avonds vol te proppen met nutella, maar ik laat me al snel meeslepen en begin kurkumannoten te malen en wijwater te stomen... Nogmaals, dit valt in de categorie grapjes. Het is duidelijk dat je EETBUIEN niet kunt vervangen omdat je een eetbui hebt. De concepten schieten volledig door het hoofd. Voel je ook vrij om dit idee te negeren, het zal niet werken.
Regels en grenzen verzinnen
Dit is mijn favoriet: je wordt geplaagd door eetbuien en dus worden er meer diëten en regels voorgesteld door "goed geïnformeerde" vrienden, coaches etc. Ik neem aan dat omdat je onregelmatig bent, meer regels je in toom zullen houden. Het enige probleem is dat je met deze bepaling ruwweg episodes kunt triggeren. Jezelf meer regels opdringen zal slechts een tijdelijke verandering teweegbrengen, de kans is groot dat je lichaam zich later zal manifesteren als een schuldige Matyik en je drie keer de beperkingen teruggeeft.
Nou, het punt van het artikel was om geen advies aan te nemen van iemand die het onderwerp niet kent en jouw persoonlijke achtergrond en gedachten niet kent. Laat anderen je niet het gevoel geven dat je niet goed genoeg bent omdat je hun stomme suggesties niet kunt opvolgen. Een verandering van perspectief, een dieper begrip zou het doel zijn. Maar dit is echt hard werken, hard, lang werken. In de volgende artikelen zal ik ook behandelen hoe je eetbuien kunt aanpakken.
Dutch 
Hungarian 
English 